1881. De gang die naar de zaal van Nova leidt, was vroeger een zijgang van “Café Monico”, gelegen aan de Arenbergstraat 1, net naast het Théâtre Royal de l’Alcazar, die een massa toeschouwers trok. Achteraan werd een oude drukkerij omgetoverd tot biljartzaal.
1897. Het “Cabaret du XVIème siècle” vervangt de “Monico” en organiseert concerten van oude en moderne muziek. De plaats is in twee opgesplitst. Eén deel wordt de feestzaal van de Taverne Royal, een andere belangrijke buur die zich sinds 1874 van de Koningsgalerij tot de gebouwen van de Schildknaapstraat uitstrekt.
1899. De gerant van de Taverne Royal koopt het gebouw gelegen aan de Arenbergstraat 1, en verbouwt het in een eclectische stijl met een neoklassiek karakter. In 1907 wordt de Taverne Royal op de gelijkvloers gehuisvest.
1902. De nummering van de straat wijzigt. Nummer 3A wordt toegekend aan het gebouw dat binnen het huizenblok ligt en wordt een werkplaats – een winkel voor stoommachines, later voor passementwerk en tenslotte voor decoratie en binnenhuisarchitectuur.
1907. Nummer 3A wordt “La Maison du Rire”, een kortstondig theater en café-concert.
1908. Pathé vestigt zich in het gebouw. De zaal wordt de “Cinéma mondain”. In de orkestbak worden stomme films muzikaal begeleid.
1911. Terugkeer van de bühne met het “Théâtre du Bois Sacré” en de Brusselse revues.
1918. Na de oorlog krijgen we het “Théatre des Capucines”, gespecialiseerd in luchtige stukken, revues en operettes.
1936-1987. De zaal krijgt een modernistisch aspect en wordt een bioscoop. De “Studio Arenberg” wordt omschreven als intimistisch, met een sobere sfeer en een verfijnd decor; de bioscoop wijdt zich aan vernieuwende Amerikaanse films. Er zullen verschillende uitbaters en veranderingen zijn, maar de bioscoop zal één van de weinige Brusselse zalen zijn die voorrang geeft aan premières, aan niet-erkende filmmakers, aan zogenaamde marginale werken. De Kredietbank (KB), die eigenaar is van ongeveer alle gebouwen met onpare nummers, koopt de bioscoop in 1985 en beslist om er kantoren van te maken. Niettegenstaande een grote mobilisatie om “Studio Arenberg” te redden, sluit de bioscoop definitief zijn deuren in 1987.
1996. Een groep filmliefhebbers is op zoek naar een zaal om onafhankelijke films, die niet in de distributieketen terecht komen, te projecteren en ontdekt dat de “Studio Arenberg” nooit is afgebroken. De KB heeft zijn aandacht op andere vastgoedprojecten gericht en heeft zijn bouwvergunning nooit geconcretiseerd: de zaal diende gedurende 10 jaar als opslagplaats voor oude meubelen! De KB aanvaardt een conventie voor tijdelijk gebruik van de zaal gedurende twee jaar te ondertekenen; gratis. Enkele weken later is de zaal opnieuw ingericht.
1997. Cinema Nova, de “urgentiebioscoop”, is geboren. De naam verwijst naar de sterren die tijdens een korte periode heel hard schitteren. De vertoningen beginnen op 23 januari.
1999. De KB verkoopt het gebouw aan de maatschappij Almafin. Nova verkrijgt twee jaar verlenging van de conventie voor tijdelijk gebruik van de zaal, nog steeds gratis.
2000. Een nieuwe tijdelijke overeenkomst, dit keer voor een huur van €10.000 per jaar, waardoor Nova haar niet-commerciële programmering kan voortzetten.
2003. De Vlaamse Gemeenschap (VG) koopt het gebouw. Nova krijgt een huurcontract waarvan de duur afhangt van de erkenning in het Kunstendecreet. De huurprijs blijft behouden op € 10.000 per jaar.
2005. De VG verkoopt de muren onder erfpacht aan de maatschappij Oliflora, maar blijft eigenaar van de grond. De VG wordt huurder tot 2024. Nova wordt dus onderhuurder.
2017. Oliflora zet de erfpacht te koop. De druk van de vastgoedprijzen in de buurt is enorm en kan Nova nekken. De marktwaarde zou wel eens een verzesvoudiging van de huurprijs kunnen betekenen en er is geen enkele bescherming van de culturele bestemming van de zaal. “Supernova Coop” wordt in het leven geroepen om de zaal te kunnen kopen en opnieuw aan Nova te verhuren, aan een zo laag mogelijke prijs.
2018. Oliflora aanvaardt de zaal te verkopen, los van de rest van het pand. De operatie stuit echter op de juridische complexiteit van de relaties tussen de VG, Oliflora en Nova. Het akkoord is dan om de verkoop uit te stellen tot het einde van het huurcontract van de VG, in 2024.
2020-2022. Oliflora respecteert het mondelinge akkoord niet en verkoopt de erfpacht aan de Sint-Hubertus Galerijen. De onderhandelingen tussen Supernova en de Sint-Hubertus Galerijen worden opgestart en de Galerijen aanvaarden in 2021 het principe om de zaal onder erfpacht te verkopen. Een akkoord over de som en de duur wordt in 2022 gevonden.
2023. De erfpachtovereenkomst is in juni ondertekend. De verkoopakte moet gefinaliseerd worden voor 11 mei 2024, vervaldatum van het huidig huurcontract. Als Supernova de nodige som bij elkaar kan krijgen tegen 31 maart 2024, zal Nova blijven schijnen tot 2092!
